Gdzie ja mieszkam?!

Nie wiem… tak długo już tu siedzę, a nie napisałam jeszcze ani gdzie mieszkam, ani jak to wygląda, ani nic…

Uzmysłowiłam sobie to dopiero wczoraj podczas zakupów w niedalekim supermarkecie (ech, życie kury domowej;) ).

Otóż stanęłam przed stoiskiem z pocztówkami i co oczy moje widzą? Mój wieżowiec na jednej z kartek prezentujących zatokę.

Muszę powiedzieć, że na tym zdjęciu Noumea wygląda całkiem nieźle. Postanowiłam więc jak najszybciej kartkę nabyć i pokazać na blogu :).

Zaznaczyłam nasze mieszkanko czerwoną strzałką. Jest to jedyny współczesny wieżowiec w mieście. Jest jeszcze jeden w mieście, ale starszy (typu lata 60-te), który widać po prawej stronie kartki. Nasz wieżowiec bardzo więc odstaje od reszty miasta, a co gorsza, jest usytuowany zaraz obok slumsów, co tworzy jeszcze gorszy kontrast. Budynek jest więc super hiper strzeżony, jesteśmy wyposażeni w czipy, które otwierają nam drzwi tylko na nasze piętro i na parking. Oczywiście w budynku nie mieszka żaden kanak, tylko przyjezdni z Francji „europejskiej”, tzw. „metro” (od France metropolitaine). Można więc powiedzieć, że mieszkam w budynku niby współczesnym, ale bardziej z epoki kolonialnej.

Niski budynek zaraz po lewej stronie to szpital, w którym leczy mój doktor.

A wielki titanic to statek wycieczkowy Australijczykow, który zawija do Noumei prawie codziennie. Mały stateczek po lewej stronie to natomiast środek transportu na Ile des Pins (Wyspa Sosen), która znajduje się na południowy wschód od Grande Terre, czyli głównej wyspy Nowej Kaledonii. Wyspa Sosen jest chyba najpiękniejszą z otaczających wysepek i bliższą od Iles de Loyaute (Wyspy Lojalności: Ouvea, Lifou i Mare), ale nie mieliśmy jeszcze okazji się tam wybrać.

Jak widać, śródmieście Noumei nie nadaje się do plażowania. Jest to racze zatoka portowa i przemysłowa. Żeby iść na plażę trzeba pojechać samochodzikiem lub autobusem bardziej na południe.